Napisane 1 lutego 2005
Papież zwrócił dzisiaj uwagę na znaczenie oceny zdolności do zachowania celibatu przez kandydatów do seminariów. Nie pisałbym o tym, gdyby to dotyczyło tylko księży. W końcu jak ktoś chce, to sobie może wybrać taką, a nie inną drogę życiową. Niestety, celibat wśród księży ma negatywne konotacje w społeczeństwie.
Celibat został ustanowiony przez papieża Grzegorza VII w 1079 r. Mimo że wcześniej także próbowano wprowadzić bezżenność, napotykano ostry opór ze strony księży. Nic dziwnego, chciano ich przecież pozbawić ukochanej rodziny. Uważa się, że celibat został wprowadzony, gdyż Kościół Katolicki tracił spore majątki, które po śmierci duchownych przechodziły na ich rodziny. Został on także wprowadzony wbrew temu co jest napisane w Nowym Testamencie.
Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, nieprzebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? (1 Tm. 3, 2-5;Biblia Tysiąclecia). Są to podobno słowa apostoła Pawła. Czyżby jedna z najważniejszych postaci chrześcijaństwa się myliła? Tak widocznie uważają katoliccy hierarchowie.
Po tym krótkim rysie historycznym wróćmy do meritum: dlaczego celibat jest negatywny dla społeczeństwa? Księża są mężczyznami i nie mogą się wyrzec swojego popędu seksualnego (no chyba, żeby ich kastrować). W związku z tym zdarza się, że miewają przypadkowe kontakty seksualne, co obniża morale wiernych. Ale to jest najmniejszy problem.
Znacznie większy pojawia się, gdy ksiądz ma de facto rodzinę. Kobietę, z którą jest od lat i ma z nią dzieci. W momencie kiedy dowiadują się o tym przełożeni, ksiądz jest przenoszony (często do innego kraju), a kobieta pozostaje bez środków do życia. Została zawiązana nawet organizacja “żon” księży, które walczą o zniesienie celibatu.
Trzecim problemem (największym) jest pedofilia wśród kleru. Zdaję sobie sprawę z tego, że pedofilia występuje w każdej grupie społecznej, ale wśród księży jest ona plagą. Dodatkowo tolerowaną i ukrywaną przed opinią publiczną przez hierarchów. Znana jest sprawa księdza, który po aresztowaniu za pedofilię został wypuszczony za kaucją i wysłany przez biskupa na Ukrainę. Dopiero akcja dziennikarzy z “Faktów i Mitów” przyczyniła się do schwytania zboczeńca i skazania go.
Jak widać celibat nie jest wyłącznie wewnętrzną sprawą Kościoła Katolickiego, tylko dotyczy nas wszystkich. Każdy z nas może ucierpieć z powodu tego anachronizmu.
Papież zwrócił dzisiaj uwagę na znaczenie oceny zdolności do zachowania celibatu przez kandydatów do seminariów. Nie pisałbym o tym, gdyby to dotyczyło tylko księży. W końcu jak ktoś chce, to sobie może wybrać taką, a nie inną drogę życiową. Niestety, celibat wśród księży ma negatywne konotacje w społeczeństwie.
Celibat został ustanowiony przez papieża Grzegorza VII w 1079 r. Mimo że wcześniej także próbowano wprowadzić bezżenność, napotykano ostry opór ze strony księży. Nic dziwnego, chciano ich przecież pozbawić ukochanej rodziny. Uważa się, że celibat został wprowadzony, gdyż Kościół Katolicki tracił spore majątki, które po śmierci duchownych przechodziły na ich rodziny. Został on także wprowadzony wbrew temu co jest napisane w Nowym Testamencie.
Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, nieprzebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? (1 Tm. 3, 2-5;Biblia Tysiąclecia). Są to podobno słowa apostoła Pawła. Czyżby jedna z najważniejszych postaci chrześcijaństwa się myliła? Tak widocznie uważają katoliccy hierarchowie.
Po tym krótkim rysie historycznym wróćmy do meritum: dlaczego celibat jest negatywny dla społeczeństwa? Księża są mężczyznami i nie mogą się wyrzec swojego popędu seksualnego (no chyba, żeby ich kastrować). W związku z tym zdarza się, że miewają przypadkowe kontakty seksualne, co obniża morale wiernych. Ale to jest najmniejszy problem.
Znacznie większy pojawia się, gdy ksiądz ma de facto rodzinę. Kobietę, z którą jest od lat i ma z nią dzieci. W momencie kiedy dowiadują się o tym przełożeni, ksiądz jest przenoszony (często do innego kraju), a kobieta pozostaje bez środków do życia. Została zawiązana nawet organizacja “żon” księży, które walczą o zniesienie celibatu.
Trzecim problemem (największym) jest pedofilia wśród kleru. Zdaję sobie sprawę z tego, że pedofilia występuje w każdej grupie społecznej, ale wśród księży jest ona plagą. Dodatkowo tolerowaną i ukrywaną przed opinią publiczną przez hierarchów. Znana jest sprawa księdza, który po aresztowaniu za pedofilię został wypuszczony za kaucją i wysłany przez biskupa na Ukrainę. Dopiero akcja dziennikarzy z “Faktów i Mitów” przyczyniła się do schwytania zboczeńca i skazania go.
Jak widać celibat nie jest wyłącznie wewnętrzną sprawą Kościoła Katolickiego, tylko dotyczy nas wszystkich. Każdy z nas może ucierpieć z powodu tego anachronizmu.
2 komentarz(y):
Zobaczcie, ciekawe artykuly
Zobaczcie, ciekawe artykuly i foto
Prześlij komentarz